Μετά την Κοντάραινα ο επισκέπτης συναντά το Μαραντοχώρι, ένα κεφαλοχώρι με παράδοση.

Κοντά στο χωριό, στη θέση Μπισά υπάρχει το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Η ίδρυσή του υπολογίζεται γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα με αρχές του 17ου μέχρι το 1620. Το μοναστήρι αυτό δεν ήταν μεγάλο, υπήρξε όμως πλουσιότατο με πολλά κτήματα. Ο μικρός ναός επεκτάθηκε προς τα δυτικά. Ήταν γεμάτος τοιχογραφίες από τις οποίες λίγες σώζονται σήμερα. Το 1922 σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων, ο ναός έγινε τόπος απομόνωσης ατόμων που είχαν προσβληθεί από ευλογιά. Μετά την επιδημία για απολύμανση σφυροκόπησαν τους τοίχους και τους ασβέστωσαν. Σώζεται τμήμα του νεότερου τέμπλου αξιόλογης ξυλογλυπτικής τέχνης, από τα μέσα του 18ου αιώνα. Εκεί υπάρχουν δύο αξιόλογες εικόνες, της Θεοτόκου και του Χριστού. Στις θέσεις Μάρμαρα, Πυργί και Κλεισμάτια η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει εντοπίσει λείψανα αρχαίων πύργων. Στην περιοχή βρίσκεται επίσης και μια μικρή φυσική λίμνη, η λίμνη του Μαραντοχωρίου, σημαντικός υδροβιότοπος για πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας.