Τέσσερα χιλιόμετρα μετά την Καρυά, σε υψόμετρο 730 μέτρων περίπου χτισμένη πάνω σε μικρούς λόφους, βρίσκεται η Εγκλουβή. Το ορεινότερο χωριό του νησιού. Στη σκιά του ανενεργού πλέον αμερικανικού ραντάρ, που κυριαρχεί στο υψηλότερο σημείο του χωριού, η Εγκλουβή αποκαλύπτεται: πέτρινα σπίτια με τοξωτές αυλόπορτες, κοσμήματα λαϊκής τέχνης, που ξυπνούν όμορφες μνήμες και στιγμές, μας κάνουν να αναπολούμε ρομαντικές εποχές συνδυάζοντας το χθες με το σήμερα, το σήμερα με το αύριο..., λιθόστρωτα δρομάκια, η πλατεία με τα πλατάνια και τις μουριές, οι γυναίκες με την παραδοσιακή λευκαδίτικη φορεσιά, οι χαμογελαστοί υπερήφανοι και συνάμα φιλόξενοι Εγκλουβησάνοι.

      Κύρια ασχολία των κατοίκων η καλλιέργεια της πασίγνωστης φακής Εγκλουβής που δίκαια θεωρείται η καλύτερη και η νοστιμότερη στην Ελλάδα καθώς και η αμπελοκαλλιέργεια. Λίγο πιο πάνω από το χωριό και σε υψόμετρο 900 μέτρων ο επισκέπτης θα συναντήσει το εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου που γιορτάζει στις 7 Αυγούστου. Την προηγούμενη μέρα γίνεται πανηγύρι στην περιοχή και οι Εγκλουβησάνες νοικοκυρές μαγειρεύουν με τον παραδοσιακό τρόπο φακές σε μεγάλα τσουκάλια και κερνούν τους επισκέπτες μαζί με ελιές, παστές σαρδέλες και κρασί.

      Απέναντι από το εκκλησάκι υπάρχει μια σειρά από πηγάδια με νερό "κρούσταλλο" και στη γύρω περιοχή αλώνια, ανεμόμυλοι, ο οικισμός των βόλτων αποτελούν μνημεία ενός ανυπέρβλητου πολιτισμού που δεν μπορεί  να αφήσει  ασυγκίνητο κανένα επισκέπτη. Οι Βόλτοι βρίσκονται  αποκλειστικά και μόνο   σε αυτόν τον τόπο και την κατασκευή τους επέβαλαν οι ειδικές συνθήκες καλλιέργειας της περιοχής. Μέσα σε κάθε βόλτο υπήρχε ένα μικρό νοικοκυριό για την εξυπηρέτηση των καλλιεργητών που έμεναν εκεί όλο το καλοκαίρι. Αμέτρητοι βόλτοι, (μικροί θολωτοί πέτρινοι οικίσκοι σε σχήμα φούρνου), απόδειξη ότι η περιοχή του Αγίου Δονάτου αποτελούσε κατά το μακρινό παρελθόν έναν πολυπληθή καλοκαιρινό οικισμό γεμάτο ζωή. Μετά το απαραίτητο προσκύνημα σε τούτο το πολύμορφο τοπίο με την αρχέγονη γοητεία, πάνω από το πλάτωμα του Αγίου Δονάτου σε μια από τις υψηλότερες κορυφές, ο επισκέπτης συναντά το ξωκλήσι του  "αφ’ υψηλού" εποπτεύοντος φρουρού, Προφήτη Ηλία.  Ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι βόλτοι είναι της ομηρικής εποχής. Ο Κ. Δούκας αναφέρει χαρακτηριστικά "ότι τους χρησιμοποιούσε ο Όμηρος- Οδυσσέας".

      Τέσσερα χιλιόμετρα μετά την Καρυά, σε υψόμετρο 730 μέτρων περίπου χτισμένη πάνω σε μικρούς λόφους, βρίσκεται η Εγκλουβή. Το ορεινότερο χωριό του νησιού. Στη σκιά του ανενεργού πλέον αμερικανικού ραντάρ, που κυριαρχεί στο υψηλότερο σημείο του χωριού, η Εγκλουβή αποκαλύπτεται: πέτρινα σπίτια με τοξωτές αυλόπορτες, κοσμήματα λαϊκής τέχνης, που ξυπνούν όμορφες μνήμες και στιγμές, μας κάνουν να αναπολούμε ρομαντικές εποχές συνδυάζοντας το χθες με το σήμερα, το σήμερα με το αύριο..., λιθόστρωτα δρομάκια, η πλατεία με τα πλατάνια και τις μουριές, οι γυναίκες με την παραδοσιακή λευκαδίτικη φορεσιά, οι χαμογελαστοί υπερήφανοι και συνάμα φιλόξενοι Εγκλουβησάνοι.

      Κύρια ασχολία των κατοίκων η καλλιέργεια της πασίγνωστης φακής Εγκλουβής που δίκαια θεωρείται η καλύτερη και η νοστιμότερη στην Ελλάδα καθώς και η αμπελοκαλλιέργεια. Λίγο πιο πάνω από το χωριό και σε υψόμετρο 900 μέτρων ο επισκέπτης θα συναντήσει το εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου που γιορτάζει στις 7 Αυγούστου. Την προηγούμενη μέρα γίνεται πανηγύρι στην περιοχή και οι Εγκλουβησάνες νοικοκυρές μαγειρεύουν με τον παραδοσιακό τρόπο φακές σε μεγάλα τσουκάλια και κερνούν τους επισκέπτες μαζί με ελιές, παστές σαρδέλες και κρασί.

      Απέναντι από το εκκλησάκι υπάρχει μια σειρά από πηγάδια με νερό "κρούσταλλο" και στη γύρω περιοχή αλώνια, ανεμόμυλοι, ο οικισμός των βόλτων αποτελούν μνημεία ενός ανυπέρβλητου πολιτισμού που δεν μπορεί  να αφήσει  ασυγκίνητο κανένα επισκέπτη. Οι Βόλτοι βρίσκονται  αποκλειστικά και μόνο   σε αυτόν τον τόπο και την κατασκευή τους επέβαλαν οι ειδικές συνθήκες καλλιέργειας της περιοχής. Μέσα σε κάθε βόλτο υπήρχε ένα μικρό νοικοκυριό για την εξυπηρέτηση των καλλιεργητών που έμεναν εκεί όλο το καλοκαίρι. Αμέτρητοι βόλτοι, (μικροί θολωτοί πέτρινοι οικίσκοι σε σχήμα φούρνου), απόδειξη ότι η περιοχή του Αγίου Δονάτου αποτελούσε κατά το μακρινό παρελθόν έναν πολυπληθή καλοκαιρινό οικισμό γεμάτο ζωή. Μετά το απαραίτητο προσκύνημα σε τούτο το πολύμορφο τοπίο με την αρχέγονη γοητεία, πάνω από το πλάτωμα του Αγίου Δονάτου σε μια από τις υψηλότερες κορυφές, ο επισκέπτης συναντά το ξωκλήσι του  "αφ’ υψηλού" εποπτεύοντος φρουρού, Προφήτη Ηλία.  Ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι βόλτοι είναι της ομηρικής εποχής. Ο Κ. Δούκας αναφέρει χαρακτηριστικά "ότι τους χρησιμοποιούσε ο Όμηρος- Οδυσσέας".